Genetik mühendisliğinin çeşitli teknikler kullanarak yaptığı müdahalelerle kalıtımsal değişikliğe
uğrattığı organizmalar günümüzde,
İngilizce'de GMO. (genetically modified organism)^[2][3], Türkçe'de G.D.O. 
(genetiği değiştirilmiş organizmalar) kısaltılmış adıyla ifade edilmektedir.
Bu teknikler rekombinant DNA ya da "rekombinant DNA teknolojisi" olarak bilinirler. Rekombinant
DNA teknolojisi sayesinde DNA molekülleri tüpte (In vitro),
yani canlı organizmanın ya da hücrenin dışında, yeni bir tür yaratmak üzere bir molekül içinde
bir araya getirilebilmektedir. Bu DNA da bir organizmaya aktarıldığında
değiştirilmiş özellikleri ya da kendine özgü özellikleri olan bir canlının ortaya çıkmasını

sağlamaktadır.

GloFish Sürüsü : Genetik yapısı değiştirilmiş bir Zebra balığı sürüsü

Normal bir Zebra balığı

Bu yolla ilk kez 1973’de bir bakteri yaratılmıştır Bu olay bilimciler topluluğunda bu tür genetikuygulamaların
potansiyel tehlikeleri olduğu konusunda kaygılara neden olmuş ve konu Pacific Grove’daki (Kaliforniya)
Asilomar Konferansı’nda tartışmalara yol açmıştır.^[5][6] Rekombinant DNA teknolojisini kullanan
ilk şirket Herbert Boyer tarafından kurulmuş ve şirket, 1978’de escherichia coli bakterisinin genetik manipülasyon
yoluyla, insülin üreten bir türünü yarattığını açıklamıştır.

Sonraki yılllarda bu alandaki çalışmalar artan hızıyla devam etmiştir. Günümüzde bu yolla yaratılan mikroplara transjenik
( rekombinant DNA yöntemleriyle kalıtımsal olarak değiştirilmiş) mikroplar, hayvanlara transjenik hayvanlar^[8],
bitkilere ise transjenik bitkiler^[9]denmektedir.

Genetik bilgilerinin uygulamaları kısaca şöyle özetlenebilir:

• Genetik sayesinde, bazı hastalıkların önceden teşhis edilerek önlenmesinde,
•  
• kişiye özel ilaç ve tedavi yöntemleri
• geliştirilebilmesinde önemli gelişmeler sağlanmıştır.
• 1970’li yıllardan itibaren insülin hormonu, büyüme hormonu gibi insana özgü gen
•  
• ürünleri diğer canlılarda
• sentezlenebilmektedir.
• Koyuna bir insan geni aktarılarak, koyun sütünde bir insan proteinin bulunması sağlanmıştır.
• Sazan balığı gibi bazı canlıların daha hızlı büyümesi sağlanabilmektedir.
• Günümüzde, genetik mühendisliği geni bir hücreden diğerine nakledebilmektedir, gen naklinin yapıldığı
• hücrelerden biri bitki, diğeri bir insan veya hayvan hücresi ya da bir mikroorganizma da olsa. Yani bir böceğin,
• bir balığın genleri bir bitki ya da mikroorganizmaya aktarılabilmektedir. Örneğin akrebin zehirini üreten gen bir virüse nakledilebilmekte, böcek
• öldüren bir bakterinin geni de bitkilere nakledilebilmektedir.Böylece, tarım ürünlerine verimin arttırılması, ürünlerin
• zararlılardan etkilenmemesi gibi çeşitli amaçlarla genetik müdahaleler yapılmaktadır.
• Böylece, doğada daha önce hiç bulunmayan gen bileşimleri de üretilebilmektedir. (Bir genin farklı bir hücreye nakliyle
• o hücrenin işlevi artabilir, değişebilir veya salgıladığı kimyasal maddeler farklılaşabilir.) Böylece, şimdiye dek fare,tavşan
• , koyun, domuz, tavuk, balık gibi birçok hayvan üzerinde embriyonları tek hücre aşamasındayken yüzlerce değişik gen
• denenmiş ve değişik türler elde edilmiştir. Bu yolla elde edilen yalnızca fare türlerinin sayısı bini aşmıştır.
• Kısaca günümüzde, bir organizmadaki genler parçalanabilmekte, kopyalanabilmekte, üretilebilmekte ve başka
• bir organizmaya nakledilebilmektedir.
• Genetik mühendisliği bugünkü modern biyoteknolojinin temelini oluşturmuştur. İkisi arasındaki ilişki şöyle açıklanabilir
• Genetik mühendisliği bilgileri bir ürün elde etmek üzere kullanıldıklarında, ürün ancak biyoteknolojik işlemlerle günlük yaşamın
• bir parçası olur. İlk biyoteknoloji patenti 1980’de ham petrolü parçalamak amacıyla genetik yapısı değiştirilmiş bir mikrop geliştiren
• , yani yaratan Dr. Ananda Chakrabarty’ye verilmiştir. Böylece tarihte ilk kez yaratılan bir canlı için patent hakkı doğmuştur.